De laatste jaren zien we een duidelijke toename aan virale infecties bij onze vogels. Het gaat zowel om oude bekende als nieuwe varianten.
Dieren kunnen zich besmetten met virus partikels via allerlei wegen. Virussen verspreiden zich via de lucht of door nauw contact met andere (zieke) dieren. Ook vectoren zoals teken, muggen en andere insecten kunnen virussen binnen brengen in onze populatie. Besmette materialen zoals transportkooien, schoenen of voederschalen kunnen voldoende viruspartikels bevatten om andere dieren ziek te maken.
Naar aanleiding door de recente uitbraken van Paramyxo (Brugge) en Aviaire Influenza in België, een korte update.
Dit is een virus dat voornamelijk voorkomt bij duiven en kippen. Er zijn ook varianten die andere vogels kunnen besmetten, maar deze komen slechts zelden of niet meer voor. Veel van de wilde duivenpopulatie is besmet met het virus en dient als besmettingsreservoir voor onze vogels. De ziekte wordt oraal overgedragen of via de lucht. Dieren die in contact komen met het virus zullen 5 tot 35 dagen later ziek worden. De symptomen bij paramyxo zijn voornamelijk zenuwverschijnselen, veel drinken, waterige mest en in zeldzame gevallen misvormde veren. Bij zenuwverschijnselen zien we het typisch beeld van de draai-nekken, trillen met de kop en naast het voer pikken. Het virus tast ook de nieren aan, waardoor er meer water uit het lichaam gaat. De dieren gaan meer drinken om dit te compenseren. Paramyxo hoeft niet altijd gepaard te gaan met zenuwverschijnselen, echter soms blijft het bij diarree en vermageren.
Een behandeling bestaat er niet voor NCD. Deze ziekte is aangifteplichtig en wettelijk bestreden. Indien er een vermoeden is van Paramyxo, is iedere houder verplicht om zijn of haar dierenarts en/of de Provinciale controle eenheid (PCE) van het FAVV op de hoogte te brengen. Het FAVV zal stalen nemen en beslist zelf welke maatregelen er zullen genomen worden.
Gelukkig kunnen we ons wel beschermen tegen NCD. Het is een wettelijk bestreden ziekte, wat wil zeggen dat de vaccinatie enkel maar door een erkende dierenarts mag gebeuren. Dit kan zowel thuis of in de praktijk van de dierenarts. Alle duiven en kippen die aan wedstrijden, tentoonstellingen of samen hokken moeten gevaccineerd zijn tegen Paramyxo. De meeste vaccins moeten maar éénmalig toegepast worden en zijn een jaar geldig vanaf de dag van de inspuiting. De vogels zijn pas maximaal beschermd na drie weken.
Andere preventieve maatregelingen zijn een goede hygiëne, contact vermijden met wilde vogels door afschermen met netten of het gebruik van volières en het tijdig laten vaccineren van jonge dieren.
De vogelgriep bestaat, net zoals bij de mens, uit verschillende varianten. De ene variant is gevaarlijker en dodelijker dan de andere. Jaarlijks kan er een andere variant opduiken. De verspreiding gebeurt voornamelijk via de trek van wilde (water)vogels. Deze dieren zijn dragers van het virus en kunnen dit over gebieden van 100 tot 1000 km verspreiden. De besmetting vindt plaats door geïnfecteerde mest en nauw contact tussen wilde en tamme vogels. Alle vogelsoorten lopen potentieel gevaar. In het verleden is gebleken dat watervogels, kippen en siervogels het meest gevoelig zijn. Duiven hebben een betere weerstand en vormen minder een gevaar voor de verspreiding van vogelgriep.
Het virus infecteert de vogels via de slijmvliezen. Vervolgens zal het vermeerderen in zowat alle inwendige organen en wordt het in grote hoeveelheden uitgescheiden via de mest en andere excreta. De symptomen (bv. ademhalings- of zenuwsymptomen) zijn dikwijls aspecifiek, maar het meest typisch is een plotse en zeer sterk verhoogde sterfte. (bron DGZ)
Vogelgriep is ook een wettelijk bestreden ziekte en dus aangifteplichtig bij het FAVV.
Indien u nog vragen heeft over dit onderwerp of u wil graag een antwoord over een ander thema in het volgende magazine, kan u ons altijd contacteren.