Algemene chirurgie
Alvorens over te gaan tot een anesthesie wordt de patiënt grondig gecheckt of diens conditie een verdoving toelaat. Bijzondere aandacht gaat hierbij naar het hart- en longfunctie.
Bij risicopatiënten wordt vaak een algemeen bloedonderzoek uitgevoerd om de kans op complicaties zoveel mogelijk uit te sluiten. Een nul-risico bestaat er niet, maar de risico’s worden zoveel mogelijk beperkt. Al die onderzoeken gebeuren in de afzonderlijke preparatieruimte. Hier worden de patiënten eveneens gewogen, geschoren en gedesinfecteerd alvorens ze de operatiezaal binnengebracht worden.
Anesthesie
Een anesthesie kan men op twee manieren uitvoeren. Enerzijds hebben we de injectieanesthesie (dit is door middel van een spuit) en anderzijds kunnen we patiënten met gas verdoven. De verdoving met injectie wordt frequent bij katten aangewend, terwijl de hond zich meestal leent tot een gasanesthesie.
Vooraleer er kan overgegaan worden tot een gasanesthesie krijgt de patiënt eerst een kalmeringsspuitje (vaak in combinatie met een pijnstiller), vervolgens wordt een catheter in de pootader aangebracht waarna de hond een kortwerkende verdoving toegediend krijgt. Dit laat ons toe om een tracheotube (dit is een buisje dat in de luchtpijp aangebracht wordt) te plaatsen waarlangs de hond zelf dan het verdovingsgas kan inademen. Dieren die door bepaalde omstandigheden niet zelfstandig kunnen ademen (denken we bijvoorbeeld aan een klaplong na een auto-ongeluk) kunnen bij ons aan een beademingspomp geplaatst worden.
De operatie
Tijdens de operatie wordt de patiënt continu in het oog gehouden door bewakingsapparatuur. Deze meten de hartslag, de ademhaling, het zuurstofgehalte en het koolzuurgas permanent. Dit geeft ons een gerust gevoel tijdens de operatie.
